فهرست مطالب

مجله علوم پزشکی رازی
سال نهم شماره 1 (پیاپی 28، بهار 1381)

  • تاریخ انتشار: 1381/03/20
  • تعداد عناوین: 20
|
  • امین احتشامی، اسدا& اسدیان، محمد مهدی زحمتکش، بابک ثابت صفحه 5
    ورزش از شایعترین عوامل مستعدکننده حملات آسم می باشد و در آسم خفیف، علائم بالینی ممکن است فقط با ورزش کردن ظاهر شود. موقعیت ویژه ورزش و طرح اتهام دوپینگ (استفاده از داروهای نیروزا) در ورزشکاران مبتلا به آسم، لزوم شناخت بهتر آسم ناشی از ورزش را با هدف کاهش عوارض این بیماری و یافتن راه های درمانی مناسب تر، آشکار می سازد. این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی صورت گرفت و جمعیت هدف فوتبالیستهای تهران بودند که 4 باشگاه بطور خوشه ایانتخاب و ورزشکاران به صورت سرشماری بررسی شدند. نتایج حاصل از شرح حال، معاینات فیزیکی واسپیرومتری در حالت استراحت و در دقایق 5 و 12 بعد از یک دوره تمرین 10 دقیقه ای ثبت گردید. میانگین سنی 100 ورزشکار مورد مطالعه 26/4 ± 20 سال، میانگین FEV1 5 دقیقه قبل از فعالیت 44/0 ± 15/4 و در دقیقه پنجم و دوازدهم بعد از فعالیت 54/0 ± 13/4 و 46/0 ± 12/4 بود. تغییرات FEV1، با افزایش سن کمتر شده بود و در مجموع 6 نفر کاهش FEV1 به میزان 15 تا 17 % داشتند. میانگین تغییرات FEV1 قبل از تمرین آنها، 52/0 ± 28/4 و در دقیقه دوازدهم بعد از تمرین 33/0 ± 57/3 بود. شیوع آسم در این مطالعه 6 % برآورد شد که مطالعات مشابه شیوع آن را 3 تا 11 % بیان کرده بودند. کم بودن شیوع آسم در نمونه های مورد بررسی را می توان به میانگین سنی بالا، نداشتن سابقه آلرژی و بیماری های ریوی نسبت داد.
    کلیدواژگان: آسم، آسم ناشی از ورزش، فوتبالیست
  • خدیجه ارجمندی رفسنجانی، دکترپروانه وثوق، محمد سید سرابی، علی چهرئی صفحه 11
    نوروبلاستوما توموری با منشا سلولهای عصبی می باشد که بطور معمول در غده آدرنال و گانگلیونهای رشته سمپاتیک دیده می شود. این تومور شایعترین تومور بدخیم دوران شیر خوارگی و چهارمین تومور در دوره کودکی است. در این مطالعه ما بر آن شدیم تا عوامل موثر بر بقا اطفال مبتلا به نوروبلاستوما را بررسی نمائیم. این مطالعه مقطعی- تحلیلی روی 119 کودک مبتلا به نوروبلاستوما که طی سالهای 1356 الی 1380 در بخش سرطان شناسی بیمارستان علی اصغر(ع) بستری شده بودند انجام گردید. علاوه بر وضعیت فعلی بیمار از نظر بقا، مشخصات دموگرافیک، علائم و نشانه ها، آزمایشهای زمان تشخیص، مرحله بیماری و نوع درمان ثبت گردید و در نهایت آنالیز بقا توسط روش های جدول عمر و حد حاصل ضرب کاپلان مایر صورت گرفت و برای تعیین عوامل موثر از Cox regression استفاده شد. میانه میزان بقا در افراد مورد پژوهش 33/33 ماه بود (25/44 – 42/22). میانگین بقا در بیماران دختر بطور معنی داری بیش از پسران بود(04/0 = P و 59/0 = (B) Exp). همچنین میزان بقا دراطفالی که سن بروز بیماری آنها کمتر از1 سال بود، بطور معنی داری بیش از بیماران با سن بروز بیش از 1 سال بوده است (008/0 = P و 31/0 = (B) Exp). عدم وجود متاستاز، میزان بقای مبتلایان را بطور معنی داری افزایش می داد (03/0 = P و 44/0 = (B) Exp). از مهمترین عوامل پیشگویی کننده پیش آگهی خوب می توان به جنس مونث، سن کمتر از 1سال، عدم متاستاز و عدم درگیری مغز استخوان اشاره کرد. لازم به ذکر است که مرکز سرطان شناسی علی اصغر (ع) از مراکز ارجاعی سرطان شناسی اطفال است، لذا اغلب بیماران در مراحل بالای بیماری به این مرکز ارجاع داده می شوند و در نتیجه میزان بقای محاسبه شده در این مطالعه، از میزان بقای بیماران مبتلا به نوروبلاستوما در کل ایران کمتر می باشد. [EXP(B): Relative Risk]
    کلیدواژگان: نوروبلاستوما، عوامل پیشگویی کننده پیش آگهی، بقا
  • دکترشهناز پورآرین، ارمغان وفافر، زهرا زارع صفحه 19
    تولد زودرس یکی از مشکلات بزرگی است که سلامت جامعه را تهدید می کند. تولد پیش از موعد مهمترین علت ابتلا به بیماری و مرگ و میر نوزادان می باشد. اما مهم تر از آن ناتوانی های ماندگار در نوزادانی است که زنده می مانند. بدون تردید یکی از تراژدی های جهان وجود افراد با آسیبهای فیزیکی یا مغزی ناشی از تولد زودرس است. این مطالعه به صورت یک پژوهش تحقیقی برای تعیین میزان بروز تولد زودرس در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز (زینبیه و حافظ) در سال 1378 و ارتباط آن با فاکتورهای مادر و نوزاد و سرانجام این نوزادان انجام شد در این بررسی با رجوع به پرونده های پزشکی نوزادان نارس (سن کمتر از 37 هفته)، اطلاعاتی شامل سن مادر، نوع زایمان، رتبه حاملگی، بیماری های مادر، وجود یا عدم وجود مراقبتهای دوران بارداری، جنس، وزن، سن و آپگار نوزاد در هنگام تولد، بیماری ها و سرانجام این نوزادان از پرونده آنها استخراج شد. از سوی دیگر به عنوان گروه کنترل 160 نوزاد ترم به صورت تصادفی انتخاب شدند و اطلاعات مشابهی جمع آوری گردید. از 9743 نوزاد متولد شده، 522 نفر آنها نارس بودند بنابراین میزان بروز تولد نوزاد نارس 5/53 در 1000 تولد نوزاد زنده بود. روند متضادی بین وزن و سن حاملگی با میزان مرگ و میر آنها وجود داشت (000001/0P<). درصد نوزدان زنده نارس در روش زایمان طبیعی (87%) بیشتراز سزارین (6/71%) بود (0005/0P<). بین جنسیت و سرانجام نوزاد، روش زایمان و سن حاملگی رابطه معنی داری مشاهده نشد. در مقایسه آپگار دقیقه اول تا پنجم، تعداد بیشتری از نوزادان گروه مورد دارای آپگار کمتراز 7 نسبت به گروه کنترل بودند که به ترتیب 5/22% در مقابل 5/72% (000001/0P<) و 6/0% در مقابل 9/10% (0002/0P<) بوده است. تعداد کمتری در گروه مورد (3/50%) نسبت به گروه کنترل (1/78%) از مراقبتهای دوران بارداری برخوردار بودند. شایعترین بیماری های نوزادان نارس به ترتیب شامل: سندرم دیسترس تنفسی مادرزادی، زردی و سپسیس بوده است و در 7/78% از موارد، مادران این نوزادان دچار مشکلات زایمانی بوده اند که شایعترین این مشکلات را پاره شدن زودرس غشای جنینی، درد زودرس زایمانی و پره اکلامپسی تشکیل داده بود. نتیجه ای که از این پژوهش به دست آمد این است که افزایش اطلاعات و آگاهی های مادران در مورد عوامل خطر در بروز تولد نوزاد نارس و تاکید بر اهمیت مراقبتهای دوران بارداری جهت جلوگیری از زایمان زودرس می تواند نقش بسیار موثری در کاهش میزان بروز نارسی در نوزادان و مرگ ومیر آنها داشته باشد.
    کلیدواژگان: نوزادان نارس، شیوع، عوارض
  • سیدعلی جلالی، سیدمهدی جلالی، فروغ هاشمی صفحه 27
    لیپوسارکوم یکی از تومورهای بدخیم بافت نرم است که گه گاه در اندام تحتانی و ناحیه خلف صفاق دیده می شود. این تومور قوام نرمی دارد، لوبوله و زرد رنگ می باشد و از نظر ظاهر شبیه به لیپوم است اما اندازه آن بزرگتر از لیپوم بوده و اغلب به بافتهای اطراف دست اندازی می کند. این تومور در لوله گوارش بسیار نادر است و فقط 4 مورد لیپوسارکوم معده در دنیا گزارش شده است. این تومور در روده تاکنون گزارش نشده است. در این مقاله یک خانم 29 ساله که مبتلا به لیپوسارکوم سکوم بود معرفی می شود. تا آنجائیکه نویسندگان اطلاع دارند این اولین مورد لیپوسارکوم روده بزرگ است که در دنیا گزارش می شود. این بیمار دچار علائم کم خونی و زخم پپتیک بود که چند سال بی نتیجه و با همین تشخیص تحت درمان قرار داشت تا اینکه در رادیوگرافی باریم از روده بزرگ نقص پرشدگی در سکوم مشاهده گردید و برای درمان نهایی به بخش جراحی فرستاده شد. در لاپاراتومی کولکتومی راست انجام شد و تومور سکوم لوبوله، زرد رنگ و شبیه به لیپوم در داخل فضای روده مشاهده گردید که در پاتولوژی آن را لیپوسارکوم گزارش کردند.
    کلیدواژگان: لیپوسارکوم، لیپوسارکوم روده
  • لادن حقیقی، نغمه زندفانی صفحه 33
    این مطالعه به صورت مقطعی و با هدف تعیین فراوانی عوامل خطرساز در بارداری های ناخواسته روی 600 خانم باردار با بارداری ناخواسته انجام شد این افراد از اسفند ماه 77 لغایت اردیبهشت ماه 78 به بیمارستانهای تابعه دانشگاه ایران مراجعه کرده بودند. در این مطالعه بیشترین فراوانی بارداری های ناخواسته در سنین بالاتر از 30 سال، سطح سواد کمتر از دوره راهنمایی و حاملگی سوم بود. در35 % موارد، قبل از باردای اخیر، هیچ گونه روش پیشگیری از بارداری وجود نداشت که شایعترین علت آن اعتقادات غلط و در سایر موارد، استفاده از روش سنتی برای پیشگیری از بارداری بوده است. در مواردی که قبل از بارداری اخیر از قرصهای ضدبارداری خوراکی استفاده شده بود، میزان استفاده صحیح قرص، در موارد دریافت از بخش دولتی بیشتر بوده است. در 3/58 % موارد قبل از بارداری اخیر هیچ گونه آموزشی در مورد روش های پیشگیری از بارداری وجود نداشته است.در 16 % موارد، بارداری به علت تمایل همسر بوده است.
    کلیدواژگان: بارداری، بارداری ناخواسته، روش های پیشگیری از بارداری
  • نسترن خسروی صفحه 39
    سندرم دندی واکر در سال 1914 توسط Dandy، Blackfan توصیف شد. این سندرم بوسیله یک تریاد، مشخص می شود که شامل آژنزی کامل یا نسبی ورمیس مخچه، دیلاتاسیون کیستیک بطن چهارم و بزرگی حفره خلفی با جابجایی سینوس ترانسورس تنتوریوم و torcular به طرف بالا می باشد. مهمترین ناهنجاری در این سندرم وجود اتساع وسیع بطن چهارم است که به شکل کیست در آمده و سقف آن توسط یک غشای نوروگلیال عروقی پوشیده می شود. این کیست به صورت فتق به طرف پایین جابجا می شود و به علت فشار، سبب جداشدن نیمکره های خلفی مخچه و جابجایی آنها به طرفین و جلو می گردد. ورمیس و شبکه کوروئید به صورت خطی (به علت آژنزی) می باشند. تشکیل بطن چهارم اغلب به علت مامبرانها متوقف شده و یا آژنزی بطن چهارم وجود دارد. یک نوع از این سندرم که از انواع کلاسیک دندی واکر شایعتر است، اتساع کیستیک بطن چهارم و هیپوپلازی ورمیس مخچه، بدون بزرگی حفره خلفی می باشد. این فرم ناهنجاری های حفره خلفی را شامل می شود. تقریبا 90% بیماران هیدروسفالی دارند و تعدادی از بیماران آنومالی های دیگری نیز همراه این سندرم دارند که عبارتند از: انسفالوسل اوکسی پوت، آنژیومای صورت، شکاف کام در خط وسط، ناهنجاری های قلبی عروقی و کلیه کیستیک. هیدروسفالی در زمان تولد دیده نمی شود اما اغلب در 3 ماهگی ظاهر می شود. در بعضی موارد هیدروسفالی پیشرفت نمی کند و در طول زندگی بدون علامت باقی می ماند. تشخیص قبل از تولد، بوسیله سونوگرافی و پس از تولد، بوسیله CTاسکن و MRI می باشد. در صورت پیشرفت هیدروسفالی درمان آن جراحی است. قبل از تولد در 10 جنین، تشخیص سندم دندی واکر توسط سونوگرافی داده شده که پس از تولد، در 8 مورد با MRI تشخیص تایید گردید. 2 مورد سندم دندی واکر در یک خانواده دیده شد که والدین اهل ترکیه بودند. 1 مورد از آنها پسر و فرزند سوم خانواده بود که این نوزاد پلی داکتیلی داشت و در 5 ماهگی فوت کرد. مورد دیگر دختر همین خانواده و حاصل حاملگی پنجم بود که در 1 سالگی فوت کرد. در این مقاله نوزاد 1 روزه با سندرم دندی واکر معرفی می شود.
    کلیدواژگان: سندرم دندی واکر، هیدروسفالی، آپلازی ورمیس
  • رویا ستاره شناس، ناصر رخشانی صفحه 45
    میوفیبروبلاستومای داخل عقده لنفاوی، یک تومور اولیه غیرلنفاوی عقده های لنفاوی است که به راحتی با دیگر تومورهای مزانشیمی عقده های لنفاوی اشتباه می شود. به نظر می رسد که این نئوپلاسم از میوفیبروبلاستهای موجود در عقده لنفاوی منشا می گیرد که این یافته، با ایمونوهیستوشیمی نیز حمایت شده است. موردی که معرفی می شود پسر بچه 13 ساله ایرانی با توده عقده لنفاوی در بازوی راست است که این توده از پرولیفراسیون سلولهای دوکی شکل با نواحی پرچینی مانند هسته ها و رسوب کلاژن ایجادشده بود. یافته میوفیبروبلاستومایی این سلولها با ایمونوهیستوشیمی تایید شد. بعد از رزکسیون توده، بیمار تا 1 سال پیگیری شد که عود نداشت. از نظر ما این بیمار اولین مورد گزارش شده میوفیبروبلاستوما عقده لنفاوی در بازو می باشد.
    کلیدواژگان: میوفیبروبلاستوما، عقده لنفاوی، بازو
  • احمد رامین ستایش، مسعود صابرمقدم، علیرضا خلدبرین، دکتربهزاد صدری، شهرام ناصرنژاد صفحه 51
    تاثیر وضعیت قرارگیری بیمار برگسترش و زمان شروع بی حسی اپیدورال بطور دقیق ثابت نشده است. این مطالعه به منظور ارزیابی و بررسی تاثیر وضعیت ترندلنبرگ تعدیل شده بر گسترش بی حسی اپیدورال، حین جراحی سزارین انجام شده است. در این مطالعه 739 خانم حامله ترم که کاندید عمل سزارین اورژانس یا انتخابی بودند تحت بی حسی اپیدورال قرار گرفتند. بیماران بطور اتفاقی به 2 گروه تقسیم شدند. تمام بیماران 20 میلی لیتر لیدوکائین 2 % را از طریق سوزن شماره 19 اپیدورال دریافت کردند. گروه اول پس از دریافت بی حسی اپیدورال در وضعیت ترندلنبرگ 15 درجه و 10 درجه سربالا و گروه دوم در وضعیت افقی قرار داده شدند. شروع زمان بی حسی و سطح آن، علائم حیاتی بیماران و آپگار نوزادان در هر 2 گروه ثبت شد. علائم حیاتی، اشباع اکسیژن خون شریانی و درجه آپگار نوزادان در 2 گروه، تفاوت چشمگیری نداشت و نتایج بیشتر بیانگر تفاوت واضح در زمان شروع بی حسی (بطور متوسط 4 دقیقه سریعتر در گروه قرار داده شده در وضعیت ترندلنبرگ تعدیل شده) (001/0 P<) و دستیابی به سطح بی حسی مهره پنجم سینه ای یا T5 (5/97 % در مقابل 8/42 %) بین خانمهای حامله ترم قرار داده شده در وضعیت ترندلنبرگ تعدیل شده و وضعیت افقی بود. این مطالعه نشان داد که وضعیت ترندلنبرگ تعدیل شده بر کاهش زمان شروع و گسترش بی حسی اپیدورال تاثیر واضح داشته و با اطمینان می توان از این روش در بیماران کاندید جراحی سزارین اورژانس یا انتخابی استفاده کرد.
    کلیدواژگان: لیدوکائین، جراحی سزارین، وضعیت ترندلنبرگ، بی حسی اپیدورال
  • حسین سرداریزاده، علی کبیر صفحه 57
    در علم پزشکی، بسیاری از موارد به ظاهر مشکل و حتی نادر را می توان با توجه و دقتی که مستلزم زیرکی زیادی هم نیست، به آسانی و به موقع تشخیص داد و در نتیجه درمان مناسب تری را نیز انجام داد. در این گزارش علاوه بر معرفی یک مورد بیماری نادر، به بحث در رابطه با آن پرداخته می شود. بیمار دختر 11 ماهه ای با علائم تنفسی بود که از 3 ماهگی دچار سرفه و خلط فراوان شده بود. در بررسی های انجام شده ترشح و التهاب در برونشها، پرهوایی در هر دو ریه (بیشتر در سمت راست) و توده مدیاستن خلفی در سمت راست مشاهده شد. بیمار با تشخیص احتمالی کیست برونکوژنیک تحت عمل جراحی قرار گرفت که گزارش پاتولوژی نیز این تشخیص را تایید کرد. کیست برونکوژنیک ضایعه مادرزادی خوش خیم نادری از روده پیشین قدامی است که 10 % از توده های مدیاستن را در اطفال تشکیل می دهد و اغلب در مدیاستن خلفی و نزدیک خط وسط یافت می شود. در کودکان همیشه علامت دار است اما در ابتدای تولد بندرت مشخص می گردد. به دلیل داشتن عوارض خطرناک، تشخیص زودرس آن بسیار ضروری است. رادیوگرافی قفسه سینه شک تشخیصی را ایجاد می کند و CT اسکن ریه باکنتر است بسیار کمک کننده است. در صورت تشخیص، جراحی الزامی است. کیست برونکوژنیک باید در تشخیص افتراقی توده های مدیاستن، سرفه های مزمن خلط دار، عفونتهای مکرر ریوی، پرهوایی یک طرفه ریه در گرافی ها و FTT در اطفال قرار گیرد.
    کلیدواژگان: کیست برونکوژنیک، توده مدیاستن، جراحی
  • فاطمه شیرانی، جعفر فرقانی زاده صفحه 63
    یکی از راه های تشخیص میوپاتی های التهابی عضله، استفاده از بیوپسی عضلانی و بررسی بافت شناسی می باشد. این مطالعه به منظور موثر بودن استفاده از بیوپسی عضلانی با کمک سوزن بیوپسی برای تشخیص بیماری های التهابی عضله انجام شد. در این مطالعه تعداد 15 بیمار که طی 3 سال (1379-1376) با علائم بالینی و آزمایشگاهی یا EMG منطبق بر یک میوپاتی التهابی به بخش روماتولوژی بیمارستان حضرت رسول اکرم مراجعه کرده بودند، روی تخت بیمارستان برای آنها بیوپسی انجام شد. از 10 بیمار با تشخیص میوپاتی اولیه (پلی میوزیت، درماتومیوزیت) در 8 مورد بیوپسی تشخیص دهنده و در 1 مورد بیوپسی نرمال بود. در 1 بیمار نیز نمونه ناکافی گزارش شد. در 4 بیمار با تشخیص سندرم Overlap، نمونه پاتولوژی در 1 مورد التهابی و در 3 مورد میوپاتیک بود و در مورد 1 بیمار پاتولوژی، واسکولیت گزارش گردید که با تشخیص بالینی واسکولیت منطبق بود. هیچ یک از بیماران، هماتوم، عفونت یا درد طولانی مدت بعد از بیوپسی نداشتند. بیوپسی عضلانی به کمک سوزن بیوپسی یک روش راحت و بی خطر است که در تشخیص میوپاتی التهابی بخصوص نوع اولیه، از دقت نسبتا بالایی برخوردار می باشد. این روش بیوپسی در تشخیص میوپاتی های التهابی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: میوپاتی التهابی اولیه، سندرم Overlap، بیوپسی سوزنی
  • مجید عیوض ضیایی صفحه 69
    شکستگی دررفتگی قدامی 2 قطعه ای شانه (برجستگی بزرگ) را می توان با جااندازی بسته درمان کرد. در این گزارش 1 مورد از این نوع دررفتگی که با جااندازی بسته جااندازی نشده بود، معرفی می گردد. در این بیمار به علت گیرافتادن تاندون عضله دوسربازویی و برجستگی بزرگ در کف مفصل گلنوئید و ایجاد شکاف در طول الیاف عضله ساب اسکاپولاریس(Button hole)، درمان به صورت جراحی باز انجام شد. این نوع گیرافتادن(Interposition) در کتابها و نوشته ها تا کنون گزارش نشده است.
    کلیدواژگان: شکستگی دررفتگی 2 قطعه ای شانه، عدم موفقیت در جااندازی با روش بسته، گیرکردن نسج بین دو جزء مفصل
  • سیدعلی ضیایی، مسعود محمودیان، پیروز صالحیان صفحه 75
    آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE (با اثر روی مولکول غیرفعال آنژیوتانسین (AngI) I آن را تبدیل به مولکول فعال آنژیوتانسین (AngII)II می نماید. بافتهای اپی تلیومی، اندوتلیومی و نورواپی تلیالی منبع ACE هستند. این آنزیم در بافتهایی نظیر ریزپرزهای روده و توبولهای کلیه فراوان است و مقداری از آن نیز درون پلاسما شناور می باشد. در مواردی دیده شده است که استفاده از داروهای دارای سمیت ریوی یا کلیوی، توانسته است میزان سرمی و بافتی این آنزیم را تغییردهد. در این مطالعه، اثر داروی دارای سمیت کلیوی (جنتامایسین) بر روی فعالیت ACE در موش صحرایی بررسی شده است. 5 گروه از موشهای نر نژاد Sprague-Dawley انتخاب گردیدند که گروه اول گروه کنترل بود و به 4 گروه بعدی هر روز mg/kg 100 جنتامایسین داخل صفاقی داده شد. این 4 گروه به ترتیب در روزهای 1، 3، 5 و7 قربانی شدند و میزان فعالیت ACE در سرم و بافتهای کلیه و ریه این حیوانات اندازه گیری شد. برای مقایسه، فعالیت آنزیم NAG (آنزیم لیزوزومال و داخل سلولی) به عنوان استاندارد نشان دهنده آسیب سلولی در این بافتها و ادرار بررسی گردید. همچنین با اندازه گیری پارامترهای عملکرد کلیوی (کراتینین، اوره، سدیم وپروتئین ادرار)، اندازه گیری میزان جنتامایسین بافت کلیوی و مشاهدات بافت شناسی بافت کلیه ها، روند تغییرات اعمال شده بر کلیه ها بررسی گردید. فشار خون موشها توسط cuff دمی اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مصرف مقادیر حاد جنتامایسین (mg/kg 100) باعث آسیب پیشرونده کلیه ها می گردد. نشانه های نارسایی حاد کلیوی و آسیب سلولهای توبول کلیه عبارتند از: الف) کاهش کلیرانس کراتینین، افزایش BUN و پروتئینوری. ب) افزایش درجه آسیب بافتی در مطالعه پاتولوژی ج) افزایش فعالیت آنزیم NAG ادرار و کاهش NAG کلیه ها. میزان ACE بافت کلیه بطور معنی داری در روز اول کاهش یافت اما در مورد بافت ریه و سرم، این تغییرات تا روز هفتم مشاهده نگردید.
    ACE ریه در روز هفتم افزایش معنی داری یافت که در همان زمان ACE سرم و کلیه نیز افزایش نشان داد. فشار خون در روز هفتم بطور معنی داری بالا رفت که با اافزایش ACE ریوی همخوانی دارد. این اطلاعات نشان می دهد که احتمالا افزایش فعالیت ACE کلیه حاصل آزاد شدن نیتریک اکسید (NO) از کلیه آسیب دیده می باشد. این اثر ناشی از یک پیام عمومی است که سبب افزایش ACE در بدن می شود و در نتیجه فشار خون و احتمالا سرعت پالایش گلومر ولی (GFR) افزایش می یابد.
    کلیدواژگان: آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین، جنتامایسین، فشار خون، موش صحرایی
  • علی اکبر عبدی صفحه 89
    کوتیس لاکسا یک بیماری ارثی است که از 2 طریق اتوزومال غالب و مغلوب منتقل می شود. شکل اکتسابی این بیماری به دنبال یک بیماری تب دار یا التهاب پوستی ایجاد می شود. موردی که گزارش می شود دختر 5 ماهه ای است که پوستی شل و آویزان در تمام بدن همراه با چهره ای خاص داشت. همچنین دارای بینی قلابی شکل با سوراخهای به بالا برگشته، لب بالایی بلند، قوس بلند کام، فونتانلهای وسیع، فاصله بیش از حد چشمها، چین های اپی کانتال، شکاف پلکی آنتی مونگلوئید در چشمها و فتق نافی واضح بود. در بررسی های پاراکلینیکی، رادیوگرافی قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی طبیعی بودند اما رادیوگرافی لگن، در رفتگی دو طرفه مفصل ران را نشان داد. نتایج آزمایشگاهی شامل CBC، کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز، تستهای تیروئیدی، آزمایش کامل ادرار و کشت ادرار طبیعی بودند. بررسی پاتولوژیک انجام شده روی بیوپسی پوست بیمار، با کوتیس لاکسا مطابقت داشت. نتایج بررسی کاهش بافت الاستیک و طبیعی بودن بافت کلاژن را نشان داد.
    کلیدواژگان: شلی پوست، دررفتگی دو طرفه مفصل ران، ملاجهای بازتر از معمول
  • محسن فیروزرای، هما محرابی، عبدالوهاب، مهری غفاری صفحه 93
    رادیکالهای آزاد و ترکیبات حاصل از پراکسیداسیون لیپیدها، نقش مهمی در بروز آترواسکلروز دارند. انواع اکسیژنهای فعال، LDL (Low density lipoproteins) را اکسید می کنند سپس LDL اکسید شده در تشکیل پلاک در دیواره عروق شرکت می نماید. سلولهای موجودات زنده مجهز به آنزیمهای خنثی کننده اثر رادیکالهای آزاد می باشند که همراه با مواد آنتی اکسیدان بر علیه اکسیدکننده ها عمل می کنند. در این مطالعه فعالیت 2 آنزیم اکسیداتیو، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز گلبولهای قرمز که به نظر می رسد با عمل آنتی اکسیداتیو خود مانع بروز بیماری آترواسکلروز می گردند بررسی شده است. این بررسی روی بیمارانی که مبتلا به گرفتگی عروق کرونر بودند و به مرکز قلب شهید رجائی تهران مراجعه کرده بودند انجام شد و ارتباط فعالیت این 2 آنزیم با میزان لیپیدهای سرم خون، مطالعه گردید. میزان فعالیت 2 آنزیم کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز گلبولهای قرمز خون، در 90 بیمار که 1، 2 یا 3 رگ کرونر آنها دچار گرفتگی بود اندازه گیری شد و نتایج با 30 فرد سالم (گروه شاهد) که سابقه بیماری قلبی نداشتند مقایسه گردید. فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز در گروه بیماران U/g Hb 77/1 ± 07/12 و در گروه افراد سالم U/g Hb 56/1 ± 92/11 بود که این تفاوت معنی دار نبود. فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه بیمار k/g Hb 40 ± 67/265 و در گروه شاهد k/g Hb 50 ± 82/278 بود که کاهش معنی داری را نشان داد(05/0 P<). این کاهش در گروه بیماران با گرفتگی 3 رگ کرونر چشمگیرتر بود(008/0 P<). غلظت کلسترول تام، LDL-c و نسبت HDL-c / LDL-c سرم در بیماران نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت(002/0 P<). ارتباط معنی داری بین لیپیدهای سرم با فعالیت 2 آنزیم آنتی اکسیداتیو کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز به دست نیامد اما فعالیت آنزیم کاتالاز با نسبت HDL-c / LDL-c در افراد سالم ارتباط معنی داری نشان داد(05/0 P<). فعالیت آنزیم کاتالاز در افراد بیمار و سیگاری، نسبت به افراد بیمار و غیرسیگاری کاهش معنی داری داشت(002/0 P<). به نظر می رسد که پیشرفت آترواسکلروز در بیماران، با کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز گلبولهای قرمز خون همراه باشد. مصرف سیگار نیز در این بیماران، کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز را تشدید می نماید.
    کلیدواژگان: آنزیمهای آنتی اکسیداتیو، کاتالاز، گلوتاتیون ردوکتاز، لیپیدها، گرفتگی عروق کرونر
  • سیروس ملک پور صفحه 101
    این مطالعه به بررسی بیماران مبتلا به سینویت گذرای حاد مفصل هیپ که در طی سالهای 1370 لغایت 1378 در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران بستری شده بودند، اختصاص دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی شیوع بیماری از نظر سن، جنس، علائم بیماری و درمان آن بوده است. در بررسی پرونده 24 بیمار مبتلا به سینویت گذرای حاد نتایج زیر بدست آمد. سن شیوع بیماری در کودکان زیر 10 سال بود(67%). جنس شایع درگیر پسر بچه ها بودند(67%). از نظر علائم بالینی تمام بیماران با هر سه علامت درد، لنگش و محدودیت حرکت در مفصل هیپ مراجعه کرده بودند. اغلب بیماران (83%) قبل از ابتلا به این بیماری، دچار بیماری های تنفسی، ادراری یا تروما شده بودند. از نظر علائم بالینی اغلب بیماران دچار علائم سیستمیک مثل تب و بی اشتهایی بودند بطوری که تمام بیماران (100%) درجات خفیفی از تب را داشتند. از نظر علائم پاراکلینیکی در بررسی مایع مفصلی مواردی چون شفاف بودن مایع مفصلی، تعداد WBC 200 تا 2000، قند بالای 60 و افزایش ویسکوزیته مایع مفصلی، همگی به نفع مایع مفصلی غیرالتهابی بود، همچنین ESR و CRP در بیشتر موارد بالا بودند و کشت مایع مفصلی در تمام موارد منفی بود. از لحاظ درمانی اغلب بیماران توسط آنتی بیوتیک یا تجویز مسکن و استراحت یا ترکیبی از هر دو درمان شده بودند. به نظر می رسد که این بیماری یک بیماری خود محدود شونده است و استراحت بهترین درمان آن می باشد.
    کلیدواژگان: سینویت، سینویت حاد گذرا، مفصل هیپ، ران
  • غلامرضا موثقی، حمید پالیده صفحه 107
    لرز پس از بیهوشی عمومی به دلیل، افزایش مصرف اکسیژن تا 600 %، ایجاد کشیدگی در محل برش جراحی، افزایش فشار داخل چشم و مغز، نیاز به توجه و درمان دارد. استفاده از گرم کردن سطحی پوست و دارو در درمان لرز پس از عمل مطرح می باشند. مپریدین یک داروی موثر در درمان لرز است اما در برخی بیماران از جمله مصرف کنندگان MAO- I (Mono Amino oxidase inhibitor) دارای ممنوعیت مصرف است. لذا در این مطالعه سعی شده است تا با مقایسه اثر دارویی مپریدین با متادون در درمان لرز بعد از بیهوشی، جایگزین مناسبی برای مپریدین در مواقعی که مصرف آن ممنوع است پیدا کنیم. در این مطالعه که بصورت کارآزمایی بالینی صورت گرفت، 50 بیمار به روش غیراحتمالی آسان انتخاب و با راندومیزاسیون در 2 گروه متادون و مپریدین قرار داده شدند. در گروه مپریدین 25 میلی گرم دارو به ازای 70 کیلوگرم وزن بیمار بصورت داخل وریدی و در گروه متادون 5/2 میلی گرم به ازای 70 کیلوگرم وزن بدن بصورت رقیق شده داخل وریدی استفاده شد و اثرات آنها در درمان لرز بعد از بیهوشی عمومی در ریکاوری بررسی گردید. میانگین سنی در گروه مپریدین 76/33 سال و در گروه متادون 4/34 سال بود. میانگین دمای اگزیلاری در گروه مپریدین 1/36 و در گروه متادون 08/36 بود که تفاوت معنی داری نداشت (05/0 P>). در گروه مپریدین در 84% موارد بهبودی لرز تا 150 ثانیه پس از تزریق دیده شد و در گروه متادون در 64% موارد بهبود لرز طی این مدت مشاهده گردید که با هم تفاوت معنی دار آماری نداشتند. (05/0 P>). در گروه مپریدین اغلب بیماران در 30 ثانیه اول، لرز آنها بهبود یافت و در گروه متادون این اثر در 60 ثانیه اول پس از مصرف دارو دیده شد. اختلاف بهبودی در این 2 گروه از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 P>). با توجه به نتایج بدست آمده می توان در موارد ممنوعیت مصرف مپریدین از متادون جهت درمان لرز پس از بیهوشی عمومی استفاده کرد.
    کلیدواژگان: مپریدین، متادون، لرز پس از بیهوشی
  • فردین میرزاطلوعی، احمدرضا افشار، خالد محمودزاده صفحه 113
    شکستگی تیپ 3 سوپراکندیلار بازو در بچه ها شکستگی شایع و پرعارضه ای است که بحث های زیادی پیرامون نحوه درمان آن وجود دارد. روش های متداول برای درمان این شکستگی، جااندازی بسته با پین گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی (ORIF) است که هر یک از این 2 روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته نگر روی 49 بیمار انجام شد که 21 مورد به روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست و 28 مورد به روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تحت درمان قرار گرفتند. معاینه بیماران از طریق دعوت نامه و ویزیت در درمانگاه و نیز حضور معاینه کننده در محل زندگی بیماران صورت گرفت. در 4 مورد از بیمارانی که به روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست تحت درمان قرار گرفته بودند شکستگی سوپراکندیلار بازو تیپ 2 و بقیه تیپ 3 بودند، در حالی که تمام بیماران در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تیپ 3 بودند. نتایج با استفاده از معیار آقای Flynn از لحاظ دامنه حرکتی آرنج و دفورمیتی موجود، بررسی شد. ابزاری که برای سنجش در این بررسی به کار برده شد، گونیامتر ارتوپدی بود. در بیماران گروه جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست، در 2/76% نتایج عالی و خوب و در 8/23% نتایج ضعیف و یا متوسط بود. در بیماران گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی در 1/57% نتایج عالی و خوب و در 8/42% نتایج ضعیف یا متوسط بود. عامل اصلی ایجاد نتایج نامطلوب در روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست دفورمیتی و بدشکل شدن به علت عدم جااندازی خوب و در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی، دفورمیتی و محدودیت حرکت بود. در گروه ORIF جراح در Safety Zone کوچکتری از لحاظ انجام خطای تکنیکی قرار داشت. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست برای جراحانی که تجربه و امکانات کافی برای انجام عمل ORIF ندارند، پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: شکستگی سوپراکندیلار بازو، جااندازی بسته با پین گذاری از راه پوست، جااندازی باز با فیکساسیون داخلی
  • سیدضیاء الدین موسوی، رکسانا بهروزی صفحه 121
    استفاده بدون نسخه از داروهای ضدقارچ در دهه اخیر، بطور گسترده ای در بین زنان رواج پیدا کرده است. همچنین بسیاری از زنان از روش های طبی دیگر برای رفع علائم و مشکلات بهداشتی خود، استفاده می کنند. با این حال در رابطه با وسعت کاربرد و هزینه این درمانها، اطلاع کمی در دست است. مطالعه حاضر برای بررسی میزان استفاده بدون نسخه از داروهای ضدقارچ و روش های طبی دیگر در درمان علائم ولووواژینال مزمن در زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام شهر ساری انجام شد. این مطالعه به روش توصیفی روی 102 زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان که از علائم ولووواژینال مزمن شاکی بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه، مشاهده و لوازم آزمایشگاهی بود. جهت بررسی آماری از روش های آماری توصیفی و آزمون کای دو استفاده گردید. میانگین سنی بیماران 28 سال و تحصیلات حدود نیمی از بیماران، دبیرستان و بالاتر از دیپلم بود و میانگین طول مدت علائم اکثر بیماران 18 ماه بود. یافته های این پژوهش نشان داد که 60 نفر (82/58 %) از بیماران، خوددرمانی با داروهای ضدقارچ نظیر کلوتریمازول (85 %)، مایکونازول (5 %)، پوویدون آیودان (10 %) داشتند. 22 نفر (56/21 %) از روش های طبی دیگر نظیر وان یا دوش واژینال سرکه (9/40 %)، وان یا دوش واژینال نمک (2/27 %)، وان یا دوش واژینال بتادین (2/3 %) و شستشوی موضعی با ساولن (8 %) استفاده کرده بودند. در 20 نفر از بیماران (6/19 %)، سابقه خوددرمانی با هیچ روشی وجود نداشت. تعداد 3/73 % پزشکان در رابطه با مصرف داروهای ضدقارچ توسط خود بیمار آگاهی داشتند در صورتی که تعداد کمتری از پزشکان نسبت به استفاده زنان از روش های طبی دیگر آگاه بودند(2/18 %).
    با وجود آنکه اغلب بیماران تصور می کردند که ولووواژینیت قارچی علت ایجاد کننده علائم آنها است(5/72 %) در معاینات بالینی و آزمایشگاهی ولووواژینت کاندیدیایی فقط در 35 نفر (3/34 %) وجود داشت. براساس این مطالعه استفاده از روش های خوددرمانی با داروهای ضدقارچ در زنان متداول می باشد. این امر نه تنها موجب به تعویق افتادن تشخیص و درمان صحیح بیماری می گردد، بلکه عاملی برای ایجاد حالتهای مقاوم و مزمن بیماری می باشد. عوارض جانبی استفاده نادرست و هزینه این گونه خوددرمانی ها، موجب صدمه زدن به سلامتی فرد و ضررهای اقتصادی در جامعه می گردد.
    کلیدواژگان: مصرف بدون نسخه دارو، داروهای ضد قارچ، روش های طبی دیگر، علائم ولووواژینال مزمن
  • مازیار مرادی لاکه، سید آرش طهرانی، غلامرضا وارسته کیا، میررامین روحی پور صفحه 129
    این مطالعه به منظور مقایسه روش های سنجش شدت تروما (روش هایISS، RTS، TRISSو ASCOT) در تعیین پیش آگهی بیماران انجام شد. شدت تروما با استفاده از روش های نمره دهیISS، RTS، TRISS و ASCOT در افراد مراجعه کننده به مراکز حضرت رسول اکرم و شهدای هفتم تیر در یک دوره 6 ماهه تعیین شد و توانایی این روش هادر پیش بینی مرگ و میر، مدت بستری و هزینه بیمارستانی به کمک منحنی ROC روش های رگرسیونی مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار پرونده های بیمارستانی به شکل یک نمونه اتفاقی شامل 525 نفر از بیمارانی که حداقل 1 روز در بیمارستان بستری بودند یا فوت شدگان بیمارستان همراه با گزارش کالبد شکافی آنها مورد استفاده قرار گرفت. در مجموع 5/6% از بیماران فوت شده بودند. شدت تروما به کمک روش ISS 57/8، با روش RTS59/7، با روش TRISS، 8/1 و با روش ASCOT، 03/4 به دست آمد. شدت تروما در افرادی که زنده ماندند و فوت شدگان با استفاده از هر 4 روش، تفاوت معنی دار آماری داشت. بیشترین سطح زیر منحنی ROC برای پیش بینی مرگ و میر به ترتیب متعلق به ASCOT، TRISS، ISSو نهایتا RTS بود. ISS بیشترین همبستگی(Correlation) را با مدت بستری(76/0=r) و هزینه بیمارستانی (77/0 =r) داشت. رابطه رگرسیونی معنی داری بین هر 4 روش با مدت بستری و هزینه بیمارستانی به دست آمد اما ضریب تعیین در هیچ یک از 4 روش، از 37/0(در مورد بستری) و 36/0(در مورد هزینه بیمارستانی) فراتر نرفت. بیشترین توانایی پیش بینی مرگ و میر مربوط به روش های ASCOT و TRISS و بهترین روش در پیش بینی هزینه های بیمارستانی و طول مدت بستری روش ISS بود. با توجه به سودمند بودن و کاربردهای خاص این روش ها، استفاده از آنها در طرح ریزی یک نظام مراقبتی ملی در زمینه تروما پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: تروما، حوادث، سیستم نمره دهی شدت تروما
  • همایون هادی زاده، داریوش ساعدی صفحه 139
    Low back pain (LBP) شایعترین بیماری عضلانی اسکلتی است که در جامعه از شیوع بالایی برخوردار بوده و عامل عمده ای برای ناتوانی می باشد. عمده ترین علت LBP بیماری دژنراتیو دیسکوورتبرال است و MRI نیز بهترین و بی خطرترین روش بررسی دژنرسانس دیسکوورتبرال می باشد. این طرح به منظور بررسی یافته های MRI در بیماران مبتلا به کمر درد دژنراتیو انجام شده است. بررسی بصورت مقطعی و توصیفی روی 110 بیمار (60 مرد و 50 زن) با میانگین سنی 45 سال و مبتلا به کمر درد دژنراتیو که سابقه تروما، ضایعه نئوپلاستیک، التهابی یا جراحی نداشتند صورت گرفت. یافته های دژنراتیو دیسکی شامل تغییر سیگنال کمپلکس دیسک، شکل و اندازه دیسک، cleft اینترانوکلئر، ارتفاع دیسک، Bulging دیسک، هرنی دیسک، اثر فشاری روی ساک نخاعی و وجود استئوفیت می باشد بررسی برحسب وجود و شدت ضایعه به گرید صفر تا 3 طبقه بندی شد. نتایج نشان داد که در 7/92 % بیماران تغییرات دژنراتیو وجود داشته و شایعترین سن ابتلا دهه 4 تا 6 بوده است تغییرات در مردان یک دهه زودتر از زنان رخ داده بود. شایعترین زمان مراجعه بیماران حدود 1 تا 6 ماه بعد از شروع بیماری و شایعترین سطح گرفتاری، دیسک L4-L5 بود که در مردان 82 % و در زنان 75 % درگیر بود. بعد از آن به ترتیب دیسک پنجم و دیسکهای سوم، دوم و اول گرفتار بودند. شایعترین تظاهرات دژنرسانس، تغییر دژنراتیو cleft اینترانوکلئر (2/58 %)، تغییر سیگنال کمپلکس دیسک (6/41 %)، کاهش ارتفاع دیسک (9/25 %) و تغییر شکل و اندازه کمپلکس دیسک (2/23 %) بود. شیوع یافته های دژنراتیو بجز هرنی دیسک، از دیسک اول تا چهارم کمری افزایش و بعد از آن کاهش نسبی داشت. همچنین مشاهده گردید که Bulging بیشتر از هرنی اثر فشاری روی کانال نخاع در سطح دیسک اول تا سوم کمری ایجاد می کند. از نظر شدت یافته های دژنراتیو، نکته جالب، شیوع بیشتر گرید متوسط تغییر سیگنال و تغییر در cleft اینترانوکلئر و گرید خفیف کاهش ارتفاع بوده است. تفاوت جنسی در شیوع یافته های دژنراتیو وجود نداشت. افزایش شیوع تغییر سیگنال با افزایش سن در تمامی دیسکها مشاهده گردید(05/0 P<) و همچنین افزایش شیوع تغییر شکل هسته دیسک، تغییر شکل cleft و کاهش ارتفاع در دیسکهای اول تا سوم دیده شد(05/0 P<) اما شیوع Bulging، هرنی و کمپرشن ساک نخاعی با افزایش سن رابطه معنی داری نداشت. افزایش شیوع استئوفیت در مهره های اول تا دوم کمری با افزایش سن دیده شد(05/0 P<) شیوع یافته های دژنرسانس دیسکی نشان می دهند که شاید بتوان دیسکهای اول تا سوم کمری را در یک گروه و دیسک چهارم و پنجم را در گروه دیگری از نظر تغییرات دژنراتیو قرار داد.
    کلیدواژگان: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(MRI)، کمردرد، دژنرسانس، دیسکوورتبرال
|
  • A. Ehteshami Afshar*, A. Assadian, M.M. Zahmatkesh, B. Sabet Page 5
    Exercise is one of the most prevalent predisposing factors of asthma and in mild asthma, clinical symptoms may appear only because of physical activity-clear under standing of exersise-induced asthma in order to reduce it’s complication and finding more effective treatments should cause to sight especially with respect to asthma because one sporter might be accused of doping. In a clinical Trial study the general population is all soccer-players of city of Tehran. Selected in study. Four soccer-clubs were selected randomly as a cluster random sampling and causes was carried out of the players. Data collection was after history-taking physical examination and spirometry at rest and 5 and 12 minutes after exercise. The mean age of 100 players in the investigation was 20 ± 4.26 years old, The mean FEV1 5 minutes befored, 5 and 12 minutes after exercise were 4.15 ± 0.44, 4.13 ± 0.54 and 4.12 ± 0.49. FEV1 change seemed to reduce with the elevation of age. As the whole %6 people had FEV1 reduction 15 to 17% and mean of FEV1 change before exercise of 4.28 ± 0.52 and in the twelvth minute after exercise it was 3.57 ± 0.33. Asthma prevalence was 6% in this sample in comparison with 3 to 11% reportes in similar studies. Low prevalence observed in this study may due to high age mean. And lacking a history of allergy and pulmonary disease. Key Words: 1) Asthma 2) Exercise induced asthma 3) Foot bal player.
    Keywords: Asthma, Exercise induced asthma, Foot bal player
  • K. Arjmandi Rafsanjani*, P. Vossugh, M. Seid Sarabi, A. Chehrei Page 11
    Neuroblastoma is a tumor with neural cells origin. It usually originated from adrenal gland and sympathetic ganglions. This tumor is the most common tumor in infants and is in forth grade amonge tumors in childhood. In this reaserch we determine to study the prognostic factors in survival of children with neuroblastoma.This is an analytic cross- sectional reaserch on 119 children with neuroblastoma admitted in oncology service of Ali Asghar hospital from 1986 to 2001. In each case Demographic indicators, signs, symptoms, initial paraclinics, examination, stage of tumors, Kind of chemotherapy and whether the patient is alive or dead was observed. In statistic study Acturial, Kaplan meir survival Analysis and cox regression was used. Median of survival time in this study was 33.33 month. Mean of survival time in female was significantly longer than male [Exp(B) = 0.59, P= 0.04]. Mean of survival time in patients younger than 1 years old, were significantly better than others [Exp(B)= 0.31, P= 0.008]. We understood that having no metastasis engagement increased the survival time of the patients. [Exp(B)= 0.44, P= 0.03]. If the patient is female, younger than 1 year old, dosen’t have any metastasis, and if there is no engagement of bone marrows, there are better prognosis. Of course as you know Ali Asghar oncology center is one of the refferal center in pediatrics oncology, then almost all patients who are reffered to this center are in a high stage of tumor So the survival time which is determined in this study is probably lower than the real survival time of patients with neuroblastoma in all over Iran.
    Keywords: Neuroblastoma, Prognostic predicting factors, Surviva
  • Sh Pourarian*, A. Vafafar, Z. Zareh Page 19
    Premature labor is one of the great difficulties endangering the health of the society and undoubtedly one of the tragedies of the world since many people suffer from the consequences of prematurity. An analytic research was performed from the records of all premature infants (gestational age less than 37 weeks) who were admitted to hospital of Shiraz Medical University (Zeinabieh and Hafez)in 1999. 160 neonates were chosen randomly as a control group. The clinical characteristics recorded included: Mother’s age, route of delivery, parity, mother’s difficulties and diseases, prenatal care,sex, apgar, birth weight, gestational age, neonatal diseases and outcome. Among 9743 neonantes who were born at the above mentioned hospitals in one year, 522 newborns were premature infants an incidence of 53.5 per 1000 deliveries. There was a reverse relation between weight and gestational age with neonatal death (P<0.000001). The number of alive infants in normal vaginal delivery (87%) was more than infants born by cesarian sections (71.6%) (P<0.0005). There was no significant relationship between gender and outcome, or the route of delivery and gestational age. In comparison to neonates in the case group, the control group had the highest apgar scores in the first and fifth minute, 22.5% versus 72.5% and %0.6 versus 10.9% respectively (P<0.0002). Regarding prenatal care, the control group enjoyed more care (78.1%) as compared to the case group (50.3%) The most prevalent diseases of premature infants were: respiratory distress syndrome, jaundice, and sepsis. In 78.7% of these neonates, their mothers had problems at delivery time such as: premature rupture of membrane, premature labor pain, and preecclampcia. It is certain that, increasing the mother’s knowledge and information, especially in young mothers, about the dangers of prematurity, the importance of prenatal care and avoidance of premature labor is very imporant factors in decreasing the incidence of prematurity.
    Keywords: Premature infants, Incidence, Complications
  • S.A. Jalali*, S.M. Jalali, F. Hashemi Page 27
    Liposarcoma is one of the malignant tumor of soft tissue. Liposarcoma of the digestive tract is very rare only a few cases of liposarcoma of the stomach has been reported so far. As far as we know this is the first reported case of liposarcoma of the larg bowel in the world. The patient is a – 29 – year old woman with history of long – standing mid abdominal pain and has been treated for anemia and peptic ulcer disease for sometimes, which did not affected her symptoms until a barium enema revealed a filling defect in the cecum. At laparatomy the tumor was a 3× 4cm lipoma like tumor – lobulated with yellowish colour. A right hemicolectomy was performed. The pathology reported a liposarcoma of the cecum with no mesenteric lymph node involvment. The patient is free of disease 1 years after surgery.
    Keywords: Liposarcoma, Intestinal Liposarcoma
  • L. Haghighi*, N. Zandfani Page 33
    In this cross-sectional research, 600 women with unintended pregnancy (U.P) were studied.The incidence of U.P was higher in women with age> 30 years / Level of education lower than intermediate school, and parity of 3. In 35% of cases there was no contraception before current pregnancy and incorrect believes was the most common cause. Coitus interruptus was the most common method of contraception when contraception was used before pregnancy. In cases which oral contraceptive was used before pregnancy, the correct usage was lower when OCP was received from private centers. In 58.3% of cases there was no education about family planning before the current pregnancy. In 16% of cases the pregnancy was due to wish of husband.
    Keywords: Pregnancy, Unintended pregnancy, Contraceptive method
  • N. Khosravi* Page 39
    Dandy-Walker syndrom was described by blackfan, dandy in 1914. Dandy-Walker syndrome is characterized by a triad of complete or partial agenesis of the cerebellar vermis, cystic dilatation of the forth ventricle and enlarged posterior fossa with upward displacement of the transvers sinus, tentorium and torcular. The most striking abnormality is the presence of a huge dilated forth ventricle which acts as a cyst and is roofed by a neuroglial-vascular membrane lined with epandyma. This cyst herniates caudally and separates the cerebellar anteriorly and choroid plexus are rudimentary the formation of the fourth ventricle are often occluded by membranes or are atretic. A varient form, in which is cystic dilatation of the fourth ventricle and hypoplasia of the cerebellar vermis without enlargement of the posterior fossa is more common than the classic Dandy-Walker malformation and account for one-third of posterior fossa malformations. Hydrocephalus is precent in 90% of patients. Some of the patients have other malformations associated with this syndrome include, Occipital Encephalocel, facial angioma, midline cleft palate, cardiovascular malformations and polycystic kidney. Hydrocephalus is not presen at birth. It often appears by 3 months of age. In some instance, hydrocephalus fails to develop and this condition remains Asymptomatic throughout life. Prenatal diagnosis with ultrasonography and Postnatal diagnosis with CT scan and MRI in progressive hydrocephalus Treatment is surgical. Befor birth in 10 embrio, dandy walker syndrome was diagnosed with ultrasound, that after delivery, diagnosed and confirmed in eight cases. Two siblings with Dandy-Walker syndrome presented in a family that their parents were turkish. The first case was male and 3th child of this family was died in 5 months. The second case, was female and 5th child was died in 1 years old. This study is a case report of Dandy-Walker syndrome in a newborn.
    Keywords: Dandy, Walker syndrome, Hydrocephalus, Vermis Aplasia
  • R. Setarehshenas*, N. Rakhshani Page 45
    Intranodal palisaded myofibroblastoma (IPM) is a rare primary nonlymphoid Tumor of the lymph node, which can easily be mistaken for other spindle cell tumors. Intranodal palisaded myofibroblastoma is thought to arise from intranodal myofibroblasts. We describe a 13 year Iranian boy with IPM arose in the right arm. The tumor was well-demarcated and composed of a fascicular proliferation of spindle cells with focal nuclear palisading and acellular stellate shaped collagen-rich areas. Histologically and immunohistochemically myofibroblastic differentiation was confirmed. To our knowledge this case represents only the first case of IPMin the lymph node of arm.
    Keywords: Myofibroblastoma, Lymph node, Arm
  • A.R. Setayesh*, M. Sabermoghadam, A.R. Khold Barin, B. Sadri, Sh Nasernejad Page 51
    The effect of position on the spread and the onset time of epidural anesthesia has not been well documented. This study is undertaken to assess the effect of modified trendelenburg position on the spread of epidural anesthesia for cesarean section. 739 parturients were undergone epidural anesthesia for elective or emergent sesarean section. They were divided into 2 groups in a randomized controlled study. All patients received a standard epidural anesthesia. The first group was placed in 15-degree trendelenburg with 10-degree head-up position and the second in horizontal position. The onset time and the level of anesthesia, patients hemodynamics, and neonate’s apgar score were recorded in both groups. Hemodynamics, arterial oxygen saturation, and apgar scores had not significant differences in positioned and non-positioned groups. The results show significant differences in the time of onset (in average 4 minutes faster in modified-Trendelenburg-positioned group)(P<0.001), and in achieving T5 level sensory blockade (97.5% versus 42.8%) between positioned and non-positioned pregnant women. This study demonstrates that modified trendelenburg position has a significant effect on the spread and the onset time of epidural anesthesia, and can be used safely in term parturients who are candidate for emergency or elective cesarean section.
    Keywords: Lidocain, Cesarean section, Trendelenburg position, Epidural ansthesia
  • H. Sardarizadeh, A. Kabir* Page 57
    In medicine many cases which seem to be difficult and are rarely diagnosed can be discovered easily if precise attention be paied towards them so that they can be treated properly. This can be proved by discussing the following case. The case to be presented is an 11 month years old female baby with chief complaint as respiratory symptoms since 8 months ago. During the work up secretions and inflammations in both bronchuses, hyperinflation in both lungs - especially in right - and right posterior mediastinal mass were observed. The patient underwent surgery under the probable diagnosis of having a bronchogenic cyst (BC) which later on was documented by the pathologist. BCs are rare benign congenital developmental lesions of ventral foregut. They account for approximately %10 of mediastinal masses among children. These occur most frequently in the posterior part of mediastinum, usually more common on the right and middle. They are always symptomatic in children but rarely diagnosed at the time of the birth. Because of dangerous complications, early diagnosis is imperative. A chest radiograph raises any suspicion about having a BC, that can be documented by a chest CT-scan with contrast. All identified BCs should be surgically removed. BCs should be placed in the differential diagnosis of mediastinal masses, chronic productive cough, recurrnt pulmonary infection, unilateral lung hyperinflation in radiograhy, and FTT in children.
    Keywords: Bronchogenic cyst, Mediastinal mass, Surgery
  • F. Shirani*, J. Forghanizadeh Page 63
    To determine the usefulness of a method of percutaneous needle muscle biopsy in patients with suspected idiopathic inflammatory Myopathy. The yield of percutaneous needle muscle biopsy was studied in 15 patients during 1997-2000 who were hospitalized in Hazrat Rasool Akram hospital. A diagnosis of idiopathic inflammatory myopathy was confirmed histopathologically in 8 patients from 10 patients with clinical diagnosis of idiopathic inflammatory myopathy. One patient didn’t have enough sample and one of them had normal biopsy. In 4 patients with clinical diagnosis of overlap syndrome, one pathological sample was inflammatory and three others were myopathic. In one patient with clinical diagnosis of vasculitis biopsy was diagnostic. None of the patients developed hematoma, infection or prolonged pain after biopsy. Percutaneous needle muscle biopsy is a safe and convenient method with a high diagnostic yield for the pathologic confirmation of idiopathic inflammatory myopathy spescially idiopathic form. It should be considered as a primary method of acquring muscle for histopathologic examination in the evaluation of suspected idiopathic inflammatory myopathy.
    Keywords: Idiopathic inflammatory myopathy, Overlap Syndrome, Needle biopsy
  • M. Eyvaz Ziaee* Page 69
    The 2 part greater tuberosity fracture dislocation of shoulder can usually be reduced by close methods. We report a case of failed close reduction due to interposition of long head of biceps tendon and greater tuberosity and botton hole deformity of subscapularis musclue.
    Keywords: 2 part fracture dislocation, Irreducible, Interposition
  • S.A. Ziai, M. Mahmoudian*, P. Salehian Page 75
    Angiotensin I-converting enzyme (ACE) converts the inactive angiotensin I molecule to the active angiotensin II. ACE is abundant in epithelium, endothelium and neuroepithelial cells so it found largely on the brush border of intestine and kidney proximal tubules. ACE also presents in the serum. Some pulmonary and renal toxic drugs change the serum and tissue ACE contents. In this study changesin ACE activity was studied in gentamicin induced renal failure of rats. Rats were sacrificed 1, 3, 5 and 7 days after intrapritoneal injection of 100 mg/kg of Gentamicin and ACE activity was measured in serum, kidney and lung. These data were compared with vehicle-treated rats. Rats with acute renal failure had proteinuria, polyuria, and decreased creatinin clearance. The damage to the proximal tubule of kindy was evident by (a) the histological analysis at light microscopy and (b) the augmentation in the urinary excretion of NAG. (N-acetyl β-D-glucosaminidase) Kidney ACE activity significantly decreased and lung and serum ACE activity didn’t change until 7 th day. Then lung ACE activity increased significantly at 7 th day as well as kidney and serum ACE activity. Blood pressure increased significantly on the 7 th day correspond with the increment in lung ACE activity. These data support the idea that kidney ACE activity decrease are due to local nitric oxide release in damaged kidney, and this effect reversed by an universal signal which increase ACE contents in the body probably to increase systemic blood pressure and subsequently increase glomerular filtration rate (GFR).
    Keywords: Angiotensin converting enzyme(ACE), Blood pressure, Gentamicin, Rat
  • A.A. Abdi* Page 89
    Cutis laxa is a congenital disorder transmitted as autosomal ressesive and dominate trait. This disorder has an acquired form that develops after febrile illness or skin inflammatory fisease. A 5 month old girl with generalized loose skin and these facial features including a hooked nose with everted nosetrils, long filtrom, high arch palate, wide fontanels, hypertelorism, epicantal folds and antimongloid slants in eyes and umbilical hernia was presented. CXR and echocardiography was normal X-Ray of the hips show bilateral dislocation. Lab study results including CBC. P, Ca, ALP, thyroid function test, U/A and U/C were normal. Pathology study of skin biopsy was compatible with cutis laxa.
    Keywords: Dermatomegaly, Bilateral Dislocation of Hip, Wide Fontanels
  • M. Firoozrai*, H. Mehrabi, A. Ehsani, M. Ghaffari Page 93
    Free radicals and lipid peroxidation have been proposed to play a role in the pathogenesis of atherosclerosis. Reactive Oxygen species can induce the oxidation of low-density lipoproteins and LDL oxidation has been shown to be responsible for plaque formation in the vessel wall. However living cells and organisms are very well equipped with defense systems against the damaging effects of radical oxygen species. Free radical scavenging enzymes are an important part of this system. The aims of this study were to evaluate the enzymatic activity of antioxidative enzymes of erythrocytes, catalase(CAT) and glutathione reductase(GR), that might be indicators of protective mechanisms involved in atherosclerosis, and also to evaluate the serum lipids and lipoproteins that thought to be correlated with these two antioxidative enzymes. The study comprised 90 patients with angiographically proved coronary stenosis in Tehran Rajai cardiovascular center and 30 subjects without and coronary heart disease used as controls. Glutathione reductase activity in erythrocytes was evaluated by a method of Goldberg & Spooner spectrophotometrically. Catalase activity in erythrocytes was assayed by the method described by Hugo Aebi with using a UV/visbile spectrophotometer. Serum lipids were measured by automated methods. Patients had similar glutathione reductase activities compared to the control subjects. However the catalase activity was decreased in erythrocytes of the atherosclerotic patients compared to the control subjects (P<0.05) and those with three vessels stenosis (P<0.008). In patients with atherosclerosis, the serum cholesterol, LDL-c and LDL-c/HDL-c (atherogenic index) were significantly increased compared to the control group (P<0.002). Atheroscleroticsmoker patients had similar catalase activity compared to the nonsmoker patients. However the glutathione reductase activity was decreased in erythrocytes of the atherosclertic smoker patients compared to the nonsmoker patients(P<0.003). No significant correlations were found between serum lipids and two antioxidative enzymes activity in patients and control subjects. However the activity of catalase was positively correlated to atherogenic index(r=o.49, P<0.005) within control group.
    Keywords: Antioxidative enzymes, Catalase, Glutathion reductase, Lipids, Coronary arthery disease
  • S. Malekpour* Page 101
    This study investigates patients with transient synovitis of Hip in Hospitals of Iran Medical center & Sciences (1991-1999). Prevalence age were children under 10 years (67%) and boys (67%). Clinical symptoms was pain, limping, limit range of motion in Hip joint. Most of patient (83%) had history of respiratory & disease and Trauma. Most of patient had systematic symptomlike fever, anorexia.100% of patients had mild degree of fever. Synovial fluid show clear fluid, raising in W.B.C count (200-2000) increased glucose (more than 60 mg/dl) increase synovial vicosity. All of these symptoms indicates no inflamatory condition. In most cases E.S.R & C.R.P were high. Synovial culture in all cases were negative. Treatment was done by antibiotics or analgesic & rest or combination of two methods. In fact it seems to be an self limited Disease and the treatment is to take rest.
    Keywords: Synovitis, Acut Transient Synovitis, Hip Joint(Coxae), Femur
  • Gh.R. Movassaghi*, H. Palideh Page 107
    Post anesthesia shivering induces a number of complications, which causes a variety of therapeutic approaches. Meperidine has been used as a drug of choice for the treatment of the complications in some patients while it is forbidden for some (e.g. those who use M.A.O inhibitors). In a randomized clinical trial 50 cases were selected and divided randomly in two groups, the first group received 25 mg meperidine (I.V) while the second group received methadone 2.5 mg/ 70kg (I.V) The anti- shivering effects were compared in the recovery room. The first group had a mean age of 33.76 years and second group 34.4 years. The mepridine group had a mean axillary temperature of 36.1 degrees ˚C while the second group had a mean of 36.08 degrees centigrade (P.value > 0.05) Also, the two group had shivering relief 84%, and respectively. The meperidine group had shivering relief after 30 seconds and the methadone group after 60 seconds, but these differences were not statistically significant (P.value > 0.05). The above results suggest similar anti- shivering effects for the two drugs and so, the two drugs could be used interchangeably.
    Keywords: Meperidine, Methadone, Post anesthetic Shivering
  • F. Mirza Tolooe*, A.R. Afshar, Kh Mahmodzadeh Page 113
    Type III supracondylar fractures of humerus is a common fracture of children with high rate of complications. There is many contraversies about its treatment. Closed reduction and percutaneous pin fixation and also open reduction and internal fixation are two routine surgical methods for this fracture each with own risk and benefits. This is a retrospective study on 49 patients with type III supracondylar fractures. 28 patients treated with open reduction and internal fixation and 21 patients with closed reduction and percutaneous pin fixation. Informations obtained by visit of patients in out patient department and also attendence of examiner, at patients home. There was also 4 patients with type II gartland supracondylar fracture in closed reduction and percutaneous pin fixation group. All patients with ORIF group were type III Garteland. Results evaluated by Flynn criteria for range of motion and deformity. There was 76.2% Excellent and good results in closed reduction and percutaneous pin fixation group and 57.1% in ORIF group. Fair and poor results were 23.8% and 42.8% respectively. Surgeons were in limited safety zone for technical error in ORIF group. Main causes of poor results in closed reduction and percutaneous pin fixation group was deformity due to poor primary reduction and it was both deformity and stiffness in ORIF group. We recommend closed reduction and percutaeous fixation method for average surgeons with limited experience in ORIF techniques.
    Keywords: Supracondylar Fracture of Humerus, Closed reduction, percutaneous pin fixation, Open reduction, internal fixation
  • S.Z. Mosavi, R. Behrozi* Page 121
    During the present decade, antifungal products usage without prescription has increased in women. Many women, use alternative medicines for relief of symptoms and health problems, but the extent of this usage and the costs are still unkown. This study was designed to investigate the use of antifungal and alternative medicines without prescription in women referred to the gynecologic clinic in Sari Emam hospital. It was a descriptive study done in 102 women referred to gynecologic clinics in Sari Emam Hospital and evaluated by recording data in questionair, clinical observations and laboratory investigations. The mean age of the patients was 28 years. Half of the patients has high school education and higher diploma. The mean term of symptoms in most of the patients was 18 months. Sixty (%58.82) patients had self-treated with Over The-Counter antifungal medicines such as clotrimazole (%85) miconazole (%5), povidone-iodine gell (%10). Twenty-two (%21.56), had used Alternative Medicines, most frequently vinegar sitz bath (%40.9), salt sitz bath or douches (%27.2), betadin sitz bath or douches (%3.2) and savlon (%8). In 20 (%19.6) of the patients did not use any method or drugs. In spite of most patients thought that vulvovaginal candidiasis was the cause of their symptoms (%72.5), only in 35 (%34.3) cases diagnosis at initial presentation were candidiasis. This study has show that self-treatment is common in our society that add health care costs and not beneficial. This way of treatment not only would delay the proper treatment but is a reason for peresistant and chronic candition of the patients.
    Keywords: Over, the, counter, Antifungal Drugs, Alternative Medicines, Chronic vulvovaginal symptoms
  • M. Moradi Lakeh*, S.A. Tehrani Banihashemi, G.R. Varasteh Kia, M.R. Roohipour Page 129
    This study was done to compare the trauma scoring systems (ISS, RTS, TRISS and ASCOT) in prediction of patients’ outcome (including survival, hospital length of stay and hospital costs). A randomely selected sample of 525 cases were selected from patients who admitted to hospital for atleast 1 day and all in-hospital deceased patients. Totally, 6.5 percent of patients had died. Trauma severity of patients set was 8.57 (± 0.62) according to ISS, 7.59 (± 0.08) according to RTS, 1.8 (+ 0.12) according to TRISS and 4.03 (+ 2.5) according to ASCOT. Trauma severity of survivors and non-survivors were significantly different using each of the above systems. The largest area under ROC curve was belonged to ASCOT following with TRISS, ISS and RTS. ISS had the greatest correlation with hospital length of stay (r = 0.76, P< 0.01) and costs (r = 0.77, P< 0.01). There were significant regressions between each system point and hospital staying or charges, but even the greatest determination coefficient were not beyond the 0.37 (for hospital staying) and 0.36 (for hospital charges). ASCOT and TRISS had greater Precision to predict mortality and ISS was the best predictor of hospital length of stay and charges. Using these Scoring methods in a National Surveillance System for Trauma is Recommended.
    Keywords: Trauma, Accidents, Trauma scoring system, ISS, RTS, TRISS, ASCOT
  • H. Hadizadeh Kharazi, D. Saedi* Page 139
    Low back pain is the most common musculoskeletal disease and has a high prevalence rate in community that causes a significant morbidity, mostly due to degenerative discovertebral disease. MRI is the best and noninvasive method for assessing degenerative discovertebral disease. This study was conducted to determine MRI findings in degenerative discovertebral disease. This descriptive study is done cross sectionally on 110 patients (60 men & 50 women) with the average age of 45 years that have degenerative low back pain without a history of trauma, neoplastic, inflammatory or spinal surgery. Degenerative findings including changes in signal of nuclear disk complex, size and shape of nuclear complex, intranuclear cleft, disk height, disk bulging, disk herniation, dural sac compression and osteophyte formation are analyzed and graded form zero to three based on their severity. The result shows %92.7 of patients have degenerative discovertebral findings. The most common age is 4-6 decades. Degenerative findings occur in men one decade earlier. The most common time for patients’ reference was 1-6 months after the disease commences. The most common disk level involvement is L4-L5 that affected men %82 and women %75. After that the fifth, the third the second and the first disks respectively. The most common degenerative findings are change in intranuclear cleft %58.2, change in signal of disk complex %41.6, disk height narrowing %25.9, change in shape and size of disk complex %23.2. Prevalence of degenerative discovertebral finding, except for disk herniation, increase from the first to the forth disk and then decrease partially. Dural sac compression in upper disk is mostly due to disk and then decrease partially. Dural sac compression in upper disk is mostly due to disk bulging and in lower disk because of disk herniation. Mild grading of degenerative discovertebral findings is more common than moderate or severe geading, except for changes of signal intensity of disk, intranuclear cleft and disk height narrowing whose moderate findings have greater prevalence. Thereis no sex difference in degenerative discovertebral finding. Signal intensity changes increases with age (P<0.05). Also there are increases in changes of size and shape of nuclear complex, intranuclear cleft, disk height narrowing in the first to the third disks (P<0.05). But there is no significant rise in disk herniation, disk bulging or dural sac compression with age. Increase in ostheophyet formation in the first and the second disk is seen (P<0.05). Degenerative discovertebral findings show that according to degenerative proces the first, the second, and the third disks might be categorized in one group and the forth and the fifth disks in another group.
    Keywords: MRI, Low back pain, Degeneration, Discovertebral